Gisteren was het dan zover eindelijk gingen we hier de skipistes ontdekken. Nadat we onze vakantie hebben geannuleerd omdat er geen sneeuw was, moesten we het toch een keer proberen. De afgelopen tijd is er hier ontzettend veel sneeuw (in de bergen dan he) gevallen dat we besloten allemaal een dag vrij te nemen om er op uit te gaan.Na om 5 uur opgestaan te zijn, wassen, eten kindjes wekken zaten we om kwart over 6 in de auto op weg naar wat er komen ging. Het was een rit van ongeveer 3,5 uur. Alleen de rit ernaar toe was al ontzettend mooi; echt prachtig gebied. Maar wel raar hoor op weg naar de sneeuw met onderweg borden pas op voor kangaroos.
We hadden van een collega van Arjon een adres voor skihuur gehad, dus nadat we alles hadden verzameld, waren we om 10 uur op de piste. Jeetje wat een aparte gewaarwording. Toen we door het poortje kwamen sneeuw en eucaliptusbomen (nee er zaten nog net geen koala's in).
Mount Buller was het waar we terecht kwamen en we hadden gelijk zoiets van dit is leuk en gezellig. Voor het eerst was ik ergens waar de hotels echt langs de pistes stonden.
We hadden echt een prachtige dag uitgekozen, want de hemel was strakblauw met een heerlijke zon, maar de sneeuw was echt enorm (ik geloof 1,5 meter of zo).
Nou gelukkig waren we het allemaal nog niet verleerd dus we hebben echt heerlijk veel afdalingen kunnen maken. Ja zelfs mama ging over een baan met hobbels.
Alleen 1 keer had Arjon zich een beetje vergist in mijn skikwaliteit. Hij zei als we naar die skiliftt skieen, kom je makkelijker bij het gebied waar we moesten zijn. Nou eerste stuk ging goed, maar het eind, ik kon wel janken. Wat bleek achteraf dat stuk was zwart. Nou degene die mij kennen, weten dat ik daar niet vrolijk van wordt. Dus ik stond daar op de helft helemaal verstijft van angst. Geen haar op mijn hoofd die er nog over dacht om een draai te maken. Dus Arjon proberen mij tussen zijn benen mee te nemen. Nou ben ik daar toch iets te groot voor geloof ik, dus daar lag Lisette. Maar het scheelde wel want ik gleed een lekker stuk naar beneden. Maar ik was er nog niet, dus ik dacht bekijk het maar. Ik mijn skies uit en ben het laatste stuk gelopen. Maar ach niets gebroken dus ik kon het laatste stuk van de dag heerlijk op mijn groene pistetje verder gaan.
Maar wat was deze mama trots op haar 2 kanjers zeg. Geen probleem, wat zwarte piste daar maken wij ons niet druk om, hup zo beneden waren ze hoor.
Om kwart voor vijf was het echt de laatste lift die ging, dus helaas het mocht echt niet meer. Dus spullen maar ingeleverd en nog even lekker wat gegeten en op naar huis. Waar we rond kwart over 10 allemaal heerlijk ons bedje in rolde.
Maar al met al een heerlijke dag. Hopen dat de sneeuw nog lekker lang blijft liggen, want als we een weekend vrij hebben (dat tot het weekend van 26 september niet het geval is) pakken we nog een weekendje.
(meer foto's zijn te zien in ons online fotoboek)
