Eindelijk ingericht

Hoera, vorige week donderdag zijn dan eindelijk onze spullen gearriveerd. Rond 10 uur in de morgen kwamen ze dan eindelijk; man wat een zooitje weer. Het duurde al bijna de hele dag voordat ze alles uitgeladen hadden. Moest het natuurlijk ook nog in elkaar want dat was de afspraak. Eventje een probleempje want dat gingen ze niet meer redden. Kon pas weer die woensdag daarna. Nou echt niet dus. Arjon gebeld met de "baas" dat we daar niet mee akkoord gingen. Ze weten toch zelf hoeveel er in een 40 foot container gaat, plan dat dan beter. Als mijn kasten niet in elkaar staan, kan ik niets en een week tussen dozen, vind ik geen optie.


Nou gelukkig het kon geregeld worden de volgende dag zou er iemand langskomen om de kasten te monteren. Na drie dagen hard werken, was het resultaat er dan; ons huisje is helemaal ingericht. En ik ben er echt wel trots op hoor, want het is heel mooi geworden en ongelooflijk ruim allemaal. We hebben een aparte woonkamer en eetkamer. De kamers van de kids zijn heel leuk en ze hebben nog een speelkamertje ook. Gelukkig kon ik door al die ruimte ook bijna al mijn spullen kwijt. Er zijn wat kleine dingen die ik niet op kan hangen, omdat we geen gaten mogen boren, maar gelukkig hing er al wel wat haken. Het enige dat nu nog moet gebeuren is Arjons werkplekje.


Nou hier wat foto's van het uiteindelijke resultaat.


(meer foto's in ons online fotoboek)

Werribee Open Range Zoo

Op zondag 10 februari besloten we om nog een dierentuin te gaan bezoeken. Jawel nog een want daar krijg je nooit genoeg van. We zijn toen naar Werribee open range zoo geweest. Dat is een dierentuin waar je met een safaribus tussen de dieren kan rijden. Wat een ervaring was dat. Het was weer een heerlijke dierentuindag. Heerlijk weer, niet te heet. Vlak nadat we binnen waren, konden we al met de safaribus mee. Ik ben wel eens in Beekse Bergen geweest, maar dit is niet te vergelijken. We kregen echt zicht op zoveel mooie dieren en zo dichtbij. Het indrukwekkendst van alles, vond ik de neushoorns die lagen echt zo langs het pad. We hadden een heel leuke chauffeur die veel vertelde over de dieren. We zijn zelfs door de leeuwen gereden, maar helaas waren die niet goed te zien. Ze zaten precies aan de andere kant. Maar verder hadden we een goed zicht op alles.

(meer foto's in ons online fotoboek)

Nadat we de bustour gedaan hadden, bleek dat je ook een wandelroute hebt langs verschillende dieren. Zo konden we dus wel goed de leeuwen bekijken met alleen een stuk glas ertussen. Ook waren de kangaroes en emoes weer vertegenwoordigd. Daar mocht je gewoon tussendoor lopen. Maar ze kwamen jammer genoeg niet naar ons toe, dus aaien zat er deze keer niet in.

Waar we het langs naar hebben gekeken waren de nijlpaarden. Echt er zat alleen een stukje schrikdraad tussen. Ik geloof dat we wel een paar uur hebben staan kijken. De gids van de bus gaf ons ook het advies om wat later op de dag te gaan kijken, omdat ze dan wat actiever worden en dat bleek inderdaad zo te zijn. Op den duur sprong er een zelfs omhoog uit het water. Arjon heeft hiervan een film gemaakt. Zodra hij deze kan downloaden op de computer, zullen we die ook online zetten.

Al met al was het weer een zeer geslaagde dag in een ontzettend groot en mooi park.

Strand (Zand en Zonsondergang)

Na het bekijken van al onze foto's, kwam ik er nog een paar tegen die ik jullie niet wilde onthouden. Het eerste setje foto's is van het volgende. Een tijdje geleden toen we nog in South Yarra woonden, was het een graad of 40. Nadat Arjon moe en bezweet uit zijn werk kwam, besloten we nog even naar het strand te gaan. Daar heb ik voor het eerst van mijn leven een zonsondergang gezien, want is dat ontzettend mooi zeg. Hier dus wat foto's die Arjon heeft gemaakt.





Frankstons Zandscultpturen: Vanaf januari is er een tentoonstelling van zandsculpturen bij het strand van Frankston. Een tijdje geleden besloten we daar een kijkje te nemen. Wat ontzettend mooi om te zien. Het thema was sprookjes. Erg indrukwekkend om te zien hoe dat in elkaar zit. De kids mochten nog wat oefenen, dus ook zijn hebben prachtige creaties gemaakt.



(meer foto's in ons online fotoboek)

Kids naar school

Nadat we zijn verhuisd naar ons nieuwe huis, hebben we voor een school voor de kids gekeken. We zijn uitgekomen bij Aspendale Primary School; waar we een heel goed gevoel bij hadden. Op een woensdag mochten we met zijn 4-en langskomen om kennis te maken en rond te kijken. We hebben kennis gemaakt met de principal mr. Anthony. Wat een ontzettend aardige man is dat. Hij vertelde wat over de school en gaf ons een rondleiding. Wat is dat gigantisch. Qua gebouw scheelt het niet veel met de school in Nederland met het buitengedeelte is giga. Een heel groot groen grasveld erachter en al alle kanten flinke speelruimte met speeltoestellen. Voor degene die het in Nederland kennen. De oppervlakte van deze school is ongeveer net zo groot als de drie scholen bij de Opstap samen.



En op woensdag 30 januari was het dan zo ver; ze mochten naar school. Naomi gaat naar year 4 en Yarno naar year 1. In Australie is het systeem zoals het vroeger bij ons was, year 1 t/m 6 en daarvoor pre-school. We hadden die week daarvoor al de kleding ingeslagen, want ze dragen hier een uniform. Om kwart voor 9 werden we verwacht bij het kantoortje en liet de assistant principal ons de klassen zien en stelde ons voor aan de leraressen. Yarno zit bij juf Telfer en Naomi bij juf McSweeney. Daarna moesten ze op het plein verzamelen. Wat is het hier toch leuk georganiseerd. Op het plein heeft elke groep hun eigen plek met stippen. Op elke stip gaat een kind staan en zo lopen ze hand in hand de klas in. Naomi stond bij haar eigen vak en ach wat had ik het moeilijk. Ze stond er zo verloren bij.

Om half 4 mocht ik ze weer ophalen en ze waren heel enthousiast. Naomi had al twee vriendinnen en Yarno had ook een vriend zei hij. Er zijn nu al een paar dagen verstreken en ze vermaken en redden zich goed. Yarno kreeg al wel wat huiswerk mee om woordjes te leren omdat zijn Engels toch wel wat minder was. Maar de juf zei dat hij wel heel enthousiast is. Dus ik denk dat het allemaal wel goed komt met ze. Gisteren heeft Naomi voor het eerst met een vriendinnetje gespeeld en ook dat was heel goed gegaan.

Verder moet ik zeggen dat de moeders op school erg aardig voor mij zijn. Al een paar keer ben ik aangesproken of ik nieuw was en zo en uitgenodigd voor de koffie. Ook heb ik aangegeven bij de principal dat ik graag wil helpen op school. Gisteren werd Naomi ook thuisgebracht en die moeder blijkt in de parents group te zitten en zij dat hulp zeker welkom was. Dus voor mij is dat een ideale manier om mensen te leren kennen.

Australian Open

Op zondag 20 januari zijn we met ons gezinnetje naar Australian Open geweest.

Ik ben altijd al gek van tennis (kijken hoor) geweest en Arjon vind het ook leuk. We hadden nu het idee van als we hier toch zijn, gelijk gebruik van maken. Bij ons eerste appartement zat om de hoek een ticketek kantoor; dus gelijk besteld.



(meer foto's in ons online fotoboek)

We hadden kaartjes voor Rod Laver Arena en de daarbij behorende courts. Rond half 12 kwamen we aan met de trein (nog best een stukje lopen, vooral als je spierpijn hebt van de vorige dag poetsen). Toen wij binnen kwamen was de wedstrijd Nalbandian tegen Ferero bezig. Wat een geluk kan een mens toch hebben. Laat ik die laatste nou net zo'n lekker ding vinden en hij wint ook nog in straight sets. Wedstrijd was niet heel erg spannend. Daarna mochten we Tsonga en Gazuet bekijken, wat een heel leuke wedstrijd was; een 4-setter. En als laatste kwam Serene Williams in actie tegen iemand in rood (ik weet haar naam niet meer; Nicole nog wat). Ook niet een heel boeiende wedstrijd want Serene won gemakkelijk.

Wat wel heel opvallend is en ik me nooit zo realiseerde is dat het echt een ontzettende krachtsport is. Jeetje wat een power komt er vrij bij die mensen. Nu begrijp ik waarom ze zo zweten.

Het was voor ons wel een heel leuke dag, maar Yarno vond het wat minder. Wat we ons niet gerealiseerd hadden, is dat je zo stil moet zijn. En dat voor een kind van 6 is natuurlijk moeilijk. En voor de mensen die me kennen, weten dan dat mama dan ook een beetje gestresst wordt van wat zouden anderen wel niet denken. Naomi vond het wel leuk en heeft daarna ook veel tennis op tv meegekeken.

Al met al ook dit was een heel leuke ervaring die ik zeker nog een keer wil meemaken.

Ons nieuwe huis

Op zaterdag 19 januari was het eindelijk zo ver. We mochten in ons nieuwe huis.

Intussen hadden we toch al wat spullen verzameld, dus het was voor Arjon toch nog wel twee keer rijden. Ik was ook wel heel benieuwd hoe Arjon het zou vinden, want hij had het huis nog niet van binnen gezien. Maar gelukkig was hij ook helemaal blij met dit huis. Na alles in huis gezet te hebben, ging Arjon op pad voor tuinmeubelen zodat we toch nog konden zitten en mocht ik aan de poets. Hoewel het er netjes uitzag, kom je toch nog wat dingen tegen. Man ik heb twee dagen spierpijn gehad.

Ik was met de kids al naar Bunnings geweest om tuinmeubelen uit te zoeken en Arjon heeft alles netjes opgehaald. En ja ik heb mijn swing. Oh wat een heerlijkheid is dat. Lekker de hele dag schommelen.

Verder zitten we gewoon op een ontzettend mooie plek. Achter ons huis, ligt een heel groot groen gebied. Arjon zegt dat het wetlands heet. We kunnen er heerlijk met Rakker lopen en Yarno verzamelt er allemaal stokken. Vaak zie je dat er kinderen op hun fiets aan het crossen zijn, dus Yarno kan niet wachten tot zijn fiets er is. Ik hoop niet al te lang meer voor onze spullen komen. Vorige week is de boot aangekomen, dus nu maar afwachten hoelang de douane nog nodig heeft.

Arjon heeft al wat foto's gemaakt. Als alles ingericht is, zullen we weer een update geven.


(meer foto's in ons online fotoboek)